Part 43 (2/2)

Ick seh vp erden hir keyn trost, Dar mit ick werden mocht erlost.

Wor ick my kere edder[30] wende, Dar ys k.u.mmer an allen endenn.

Vele dageloner myn vader hefft, 5 Der keyn ynn solcken k.u.mmer lefft[31]: Sze hebbent all tho male[32] guedt Vnd hebben brodes ouerfloedt.

Auers[33] ick mach hir keyn trost erweruenn,[34]

Ick moeth[35] von grotem hunger steruenn. 10 Ick will my schicken ynn de sakenn Vnd will my all thohand vpmakenn, Inn dusser moyge[36] nicht lengher staenn.

Will hen tho mynen vader gaenn Vnd spreken, vader, ick sy de mann, 15 De dar hefft alsso ouel[37] gedaenn, Gesundiget ynn hemmel vnd vor dy, Dat laeth[38] du nicht entgelden my.

Dat ick geheten was dyn Szohn, Des will ick my nu gantz entslaen[39]; 20 Ick bin des namens yo nicht werdt, Dat ick dyn szohn geheyten werde; Sunder nym my ynn dyne gemeyn,[40]

Make my als dyner dachloner eynn.

Darumm blyue[41] ick nicht lenger hir. 25

VADER

Dat ys myn Szohn, den ick dar seh.

Ick meynde, he hadde doet[42] gewessenn: Nu seh ick woll, he ys genessenn Vnd leuet noch tho dusser stundt; Idt[43] bewegt sick myns herten grundt. 30 My yamert syn elende groet,[44]

Ick seh, he ys ynn groter noeth; Ick kanss my werlich nicht entslaenn, Ick moeth ohm[45] vorwar entegen gaenn.

(_Hir gengk de vader entegen demm vorlornn Szohn._)

Myn leue szoen, wes[46] my willkomenn! 35 Ick hebbe dyne grote noedt vornommenn.

Vorwar, ick moet my dyner vorbarmenn.[47]

k.u.mm her, myn szohn, yn myne armenn, Lech dynen mundt ann myne w.a.n.ghenn, Du schalst van my alle gnade erlangenn, 40 Vortruwe my dat vth[48] hertzen grunde.

(_VORLORN SZOHN veel nedder vor den Vader sprekende_):

Ick seh wol, ick hebbe gnade fundenn.

Ach vader myn, vnd ick bin dey, De dy hefft willen volgen nu,[49]

All tydt[50] dyn geboden wedderstreuet 45 Vnd nu nha[51] dynen willen geleuet.

Ick hebbe gesundiget ynn ouermoedt, Inn hemmel vnd vor dy, vader guedt.

De nahm my nicht mehr euen[52] k.u.mpt, Dat ick mach werden dyn szohn genumbt.[53] 50 Du haddest ydt my tho voren[54] gesecht,[55]

Ehr wenn[56] ick van dy toch hen wech,[57]

Vnd hefft my gewarndt vor mynen schaden, Ick wolde my ouers nicht laten raden.

Solcken k.u.mmer hefft keyn mynsch gesehn, 55 De my alleyne ys geschehn.

Darumm, dat ick nicht, wo ick denn scholde, Dyns guden rades volgen wolde, Inn dyner straff[58] nicht wolde leuenn, Darumm hefft my leydt vnd mug[59] vmmgeuen. 60 Vor myne sunde vnd myssethat Is ouer my gegan alle quaedt.[60]

Myn sunde bekenne ick all vor dy, Bidde dy, vader, wes gnedich my; Ick hebbe gesundiget, ydt rowet[61] my szehr. 65

[Notes: 29: Waldis was a Hessian, born about 1495, wno went to Riga in his youth, and there worked and suffered in the cause of the new Lutheranism. The _Prodigal Son_ preaches the Lutheran doctrine of justification by faith. The selection is from the beginning of Act II, where the Prodigal, having lived some time with thieves and harlots, decides to return to his father.

30: _Edder_ = _oder_.

31: _Lefft_ = _lebt_.

32: _All tho male_ = _allzumal_, 'constantly.'

33: _Auers_ = _aber_.

34: _Erweruenn_ = _erwerben_, _gewinnen_.

35: _Moeth_ = _muss_.

36: _Moyge_ = _Muhe_.

37: _ouel_ = _ubel_.

38: _Laeth_ = _la.s.s_.

39: _Entslaen_ = _entschlagen_; with reflexive object 'to leave out of account.'

40: _Gemeyn_: here = 'household.'

41: _Blyue_ = _bleibe_.

<script>