Part 60 (2/2)
Doch wird auch des Pregels Randt, Weil er ist, von euch nicht schweigen; Was von uns hie wird bekant, Was wir singen oder geigen, Unser Nahme, l.u.s.t und Ruh' 65 Stehet euch, Herr Opitz, zu.
[Notes: 1: The full t.i.tle runs: Gesang bey des edlen und hochberuhmten Herren Martin Opitzen u.s.w. hocherfreulichen Gegenwart zu Konigsberg in Preussen 1638. 29 Heumonat gesungen.
2: _Vorfahrt_ = _Vorfahren_.
3: _Giebt .... Kauff_ = _wird billiger_.]
+3+
+Anke van Tharau.+
Anke van Tharau oss, de my gefollt, Se oss mihn Lewen, mihn Goet on mihn Golt.
Anke van Tharau heft wedder eer Hart Op my gerochtet on Low' on on Schmart.
Anke van Tharau, mihn Rihkdom, mihn Goet, 5 Du mihne Seele, mihn Fleesch on mihn Bloet.
Quom' allet Wedder glihk on ons tho schlahn, Wy syn gesonnt by een anger tho stahn.
Kranckheit, Verfalgung, Bedrofnos on Pihn Sal unsrer Lowe Vernottinge syn. 10
Recht as een Palmen-Bohm aver sock stocht, Je mehr en Hagel on Regen anfocht,
So wardt de Low' on ons machtig on groht, Dorch Kryhtz, dorch Lyden, dorch allerley Noht.
Wordest du glihk een mahl van my getrennt, 15 Leewdest dar, wor on dee Sonne kuhm kennt,
Eck woll dy falgen dorch Woler, durch Mar, Dorch Yhss, dorch Ihsen, dorch fihndlocket Hahr.
Anke van Tharau, mihn Licht, mihne Sonn, Mihn Lewen schluht ock on dihnet henonn. 20
Wat ock gebode, wart van dy gedahn, Wat ock verbode, dat latstu my stahn.
Wat heft de Lowe dach ver een Bestand, Wor nicht een Hart oss, een Mund, eene Hand,
Wor om sock hartaget, kabbelt on schleyht 25 On glihk den Hungen on Katten begeyht?
Anke van Tharau, dat war wy nich dohn, Du bost mihn Dyhfken, mihn Schahpken, mihn Hohn.
Wat ock begehre, begehrest du ohck, Eck laht den Rock dy, du latst my de Brohk. 30
Dit oss dat, Anke, du soteste Ruh, Een Lihf on Seele wart uht ock on du.
Dit mahckt dat Lewen tom hammlischen Rihk, Dorch Zancken wart et der h.e.l.len gelihk.
4
_The same in Herder's High German translation._
<script>