Part 36 (1/2)
[523] Niceph. Greg. iii. p. 459.
[524] _Ibid._ i. p. 459.
[525] The ma.n.u.script was discovered in the Seraglio Library by Professor T. Uspenski, and has been photographically reproduced by the Russian Inst.i.tute of Constantinople.
[526] The inscription has been injured. It now reads:--
[Symbol: cross.][Greek: ho .. os tou pselo .. tou ... sileos ...
... xiou ...
.. ou ...]
See Schmitt, pp. 38-39, who restores the inscription thus:
[Greek: ho hyios tou hypselotatou basileos Alexiou tou Komnenou].
[527] See Schmitt, pp. 39-40.
[528] Niceph. Greg. i. p. 459.
[529] Niceph. Greg. i. p. 459. [Greek: houtos habrotera chresamenos dexia, plen tou mesaitatou neo panta kalos epeskeuase], cf. ii. p.
1045.
[530] _Theodori Metochitae carmina_, ed. Treu. A 1004, _et pa.s.sim_.
[531] Niceph. Greg. i. p. 303 [Greek: arti tou neourgein epepauto ten tes Choras monen, hopsos ho endon etynchane kosmos].
[532] Niceph. Greg. ii. pp. 1045-6.
[533] Niceph. Greg. iii. p. 243.
[534] Cantacuzene, i. p. 54.
[535] Cantacuzene, ii. p. 209.
[536] _De top. C.P._ iv. c. 4:--Inter palatium Constantini et portam urbis Adrianopolitanam extat aedes in septimo (?) colle, quae etsi jam tot secula sit intra urbem tamen etiamnum [Greek: christos choras]
appellatur, ex eo, quod olim esset extra urbem. Ex tribus partibus, ut mos est Graecorum aedium sacrarum, porticu cingitur. Parietes ejus intrinsecus vest.i.ti crustis marmoris varii quadratis, ita inter se conjunctis ut distinguantur ab immo sursum versus modulis astragalorum, aliorum baccatorum, aliorum ter etiam sine baccis. Supra quadratas crustas discurrunt tres fasciae et tres velut astragali, quorum duo teretes, supremus quadratus velut regula. Supra fasciam, denticuli; supra denticulos, folia Corinthia. Denique marmor sic mensulis distinguitur ut in commissuris eluceat labor Corinthicus. Sed is plenior apparet in aede Sophiae.
[537] Cf. description by Gyllius, _De top. C.P._ iv. c. 4.
[538] [Greek: deute pros me pantes hoi kopiontes kai pephortismenoi kago]....--Matt. xi. 28.
[539] For the description of these vaults see p. 22.
[540] Schmitt (_op. cit._ pp. 92-94) maintains that the parecclesion was originally the refectory of the monastery. But a refectory there would occupy a very unusual position. Nor do the frescoes on the walls of the parecclesion correspond to the decoration of the refectory with representations of flowers and of Christ's miracles, as described by Theodore Metochites: ... [Greek: kekosmeatai anthesi poikiloi i te poulychrouoisi te baphon ... kai te diaperes apegeatai mysteria thoymata Christou].
[541] F. W. Hasluck. Bithynica, _B.S.A. Annual XIII._, 1906-7.