Part 313 (2/2)

FORFANT, _adj._ Overcome with faintness.

_Burel._

FORFLITTEN, _part. pa._ Severely scolded.

_Gl. Sibb._

FORFOUCHT, FORFOUCHTEN, _part. pa._

1. Exhausted with fighting.

Belg. _vervecht-en_, id.

_Wallace._

2. Greatly fatigued.

_Sir Egeir._

_To_ FORGADER, FORGATHER, _v. n._

1. To convene.

_Douglas._

2. To meet in a hostile manner.

_Pitscottie._

3. To meet accidentally, S.

_Ramsay._

4. To be united in marriage, S. B.

_Ross._

Teut. _ver-gaeder-en_, congregare, convenire.

FORGANE,

V. ~Foregainst.~

<script>